Metoda Montessori

Poniżej przeczytacie Państwo dlaczego zdecydowaliśmy się na tę właśnie metodę, znaną i od lat z ogromnym powodzeniem stosowaną w wielu krajach, a w ostatnich latach również w Polsce zyskującą coraz większą popularność.

Maria Montessori żyła na przełomie wieków XIX i XX. Była pierwszą kobietą we Włoszech, która ukończyła studia medyczne. Po uzyskaniu doktoratu z psychiatrii  oddała się pracy pedagogicznej. Z zamiłowaniem przez wiele lat pracowała z dziećmi zdrowymi i niepełnosprawnymi – z różnych środowisk społecznych.

Dzięki uważnej obserwacji dzieci, ich potrzeb i możliwości, dr Montessori opracowała system edukacji dzieci w stadium wczesnego dzieciństwa.

W metodzie Montessori ważne jest Przygotowane Otoczenie (Środowisko) oraz Nauczyciel Montessori.

Maria Montessori podkreślała, że właściwie przygotowane środowisko powinny cechować:

• wolność (swoboda działania): dziecko pracuje z wybranymi przez siebie materiałami dydaktycznymi, zgodnie z własymi zainteresowaniami, możliwościami, we własnym tempie i tak długo jak tego pragnie. Każde dziecko ma do wyboru miejsce pracy, którym jest stolik lub dywanik rozkładany na podłodze. Jest to jego własne terytorium. Dzięki temu rozwija ono swoją samodzielność i poczucie niezależności w działaniu. W takim środowisku dziecko może swobodnie pracować  – sprawia to, iż czuje się ono szczęśliwe i radosne,  przez co szybko i chętnie się uczy. Stopniowo, w miarę wzrastania jego umiejętności, dziecko wytwarza w sobie silne poczucie niezależności i pewności siebie;
• porządek: każdy przedmiot w przedszkolu ma swoje miejsce - skąd został wzięty, tam zostaje odniesiony dzięki czemu dzieci zdobywają umiejętność przestrzegania porządku w otoczeniu i swoim działaniu. Porzadek i logika panujące w środowisku Montessori stanowią ramy wolności, jaką nauczyciel daje swoim uczniom;
• kontakt z rzeczywistością i naturą: poprzez spacery i wycieczki, obserwowanie przyrody i zwierząt, opiekowanie się roślinami;
• piękno: wszystko w klasie jest dobrze zaplanowane, doskonałej jakości i atrakcyjnie rozmieszczone. Jasne, neutralne kolory oddaja domowa atmosferę, a meble odpowiednio dobrane do wzrostu dzieci umożliwiaja im swobodne i bezpieczne poruszanie się;
• wyposażenie w materiały dydaktyczne - pomoce dydaktyczne, zwane tutaj materiałem rozwojowym, są ważnym elementem pedagogiki Montessori. Są one uporządkowane tematycznie, łatwo dostępne, proste, precyzyjne, o wysokiej jakości wykonania. Posiadają następujące cechy:
  
  • ułożenie wg stopnia trudności,
  • przechodzenie od materiału konkretnego do bardziej abstrakcyjnego,
  • budzenie ciekawości dziecka,
  • wyzwalanie różnych form aktywności,
  • powiązanie tematyczne, logiczna spójność,
  • kontrola błędów, która umożliwia samodzielne poszukiwanie rozwiązań i czerpanie
  • radości z sukcesu,
  • każdy materiał ma swoje określone miejsce i występuje w jednym egzemplarzu.

Nauczyciel Montessori

Środowisko dziecka powinno być przygotowane przez mądrego i wrażliwego nauczyciela, który respektuje potrzeby i zainteresowania dziecka. Według dr Montessori dobrego pedagoga powinien cechować spokój, miłość, cierpliwość i szacunek do dziecka.

Nauczyciel jest pośrednikiem pomiędzy otoczeniem a dzieckiem. Pokazuje dziecku sposoby korzystania z materiałów po czym schodzi na drugi plan przyjmując rolę obserwatora. Pomaga to dziecku samodzielnie odkrywać rzeczywistość. Do obserwacji przykłada się tutaj dużą wagę gdyż ułatwia ona poznanie rozwoju dziecka, określenie aktualnych umiejętności, preferencji, zainteresowań, uzdolnień. Poprzez dyskretne wsparcie i obserwację nauczyciel otwiera dziecku drogę do swobodnego działania umysłu, do wyzwolenia dziecięcej energii. Dzięki temu u dziecka wzrasta poczucie własnej wartości, własnych możliwości.

Lekcja ciszy

Nasze dzieci dorastają obecnie w bardzo głośnym otoczeniu. Od najmłodszych lat krzyczą na podwórku, w domu, przedszkolu. Oglądają głośną telewizję, słuchają krzykliwego radia, grają w hałaśliwe gry. Dlatego też wielu dzieciom brak dziś spokoju, cierpliwości i opanowania. Maria Montessori prowadząc swoje obserwacje zauważyła zafascynowanie dzieci ciszą i włączyła ją do swojego systemu wychowawczego w postaci tzw. „Lekcji ciszy”.

Dzieci potrzebują ciszy aby ułatwić skupienie, wyciszyć emocje, doznać wewnętrznego ukojenia. Dzięki temu są spokojniejsze, wytrwalsze, mają większą wiarę w siebie, potrafią koncentrować się na tym co istotne.

Metoda Marii Montessori wspomaga harmonijny rozwój osobowości dziecka, rozwija indywidualne uzdolnienia i uczy realnej oceny swoich umiejętności u dzieci. Ćwiczy dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu konkretnych zadań. Dzieci uczą się współpracować w cichych zajęciach indywidualnych i grupowych. Zdobywają umiejętność przestrzegania zasad porządku w otoczeniu i swoim działaniu.

Metoda Montessori opiera się na naturalnej chęci nauki i zaszczepia ją dzieciom na całe życie. Pozwala dziecku na naturalny wzrost i rozwój, i unika zmuszania go do czegokolwiek, na co jeszcze nie jest gotowe.

Za wybitne osiągnięcia pedagogiczne i przesłania humanistyczne, zawarte w ideach swojej metody wychowawczej Maria Montessori była wyróżniana tytułami Doktora Honoris Causa.

Na Uniwersytecie w Sorbonie otrzymała Krzyż Legii Honorowej.

Była wielokrotnie nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla.